Honden

Voordat u een hond aanschaft is het belangrijk om over een aantal zaken na te denken. Wilt u een jonge hond of liever een wat oudere, wat heeft u te besteden en welk ras past het beste bij u en uw leefgewoontes.

Verschillende rassen hebben heel verschillende karakters en behoeften. Jachthonden of veedrijvers hebben veel energie en moeten naast veel beweging ook mentaal uitgedaagd worden. Erfhonden hebben van nature een waaks karakter. Over de verschillende rassen zijn honderden boeken geschreven. En met de enorme hoeveelheid informatie op internet kunt u de hond vinden die het beste bij u en uw situatie past.

Bedenk goed hoeveel u per maand te besteden heeft. Een hond van 40 kilo eet aanzienlijk meer dan een hondje van 5 kilo. Er zijn vaste kosten voor zaken als ontwormen, vaccinatie, hondenbelasting en eventueel trimmen. Houd een potje achter de hand voor onvoorziene omstandigheden, of verzeker de hond, zodat u deze kosten meer kunt spreiden.

Wilt u een hond uit het asiel of via een herplaatsing? Laat u goed informeren over het karakter van de hond en neem de tijd om kennis te maken. Kan de hond samen met andere dieren; hoe gaat hij om met kinderen en kent de hond de basis commando’s. U mag gerust een paar keer langsgaan om een weloverwogen keus te maken. Het is vervelend als u een hond adopteert en na een paar dagen al tot de conclusie komt dat het niet gaat.

Wilt u liever een pup? Vanuit een rasvereniging kunt u informatie krijgen over betrouwbare fokkers. Een hond met een stamboom kost gemiddeld tussen de 600 en 1200 euro. Wees altijd op uw hoede als een rashond voor veel minder geld wordt aangeboden. De handel in pups is de laatste jaren enorm toegenomen, waarbij het dierenwelzijn wordt aangetast. Helaas is hierbij de uitdrukking ‘goedkoop is duurkoop’ vaak van toepassing. Vooral als later blijkt dat de gezondheid van het dier toch te wensen overlaat of gedragsproblemen ontstaan.

Gaat u bij een nestje kijken, wees dan kritisch en zorg dat u naar een aantal zaken kijkt en informeert. Zijn de pups in een huiselijke omgeving opgegroeid en is de rest van het nest en de moeder aanwezig? Heeft de fokker maar 1 of enkele nesten in huis? Zijn de pups schoon, vrij van vlooien, onderzoekend en nieuwsgierig? Vraag na bij de fokker wanneer de pups ontwormd zijn en of ze met 6 weken zijn gevaccineerd en gechipt.

Het is wettelijk verplicht om pups tot 7 weken bij de moeder te laten, niet alleen voor de voeding, maar ook voor het contact met nestgenoten. Laat u dus niet verleiden om een pup van 6 weken mee naar huis te nemen. Ga als u de pup in huis neemt even langs uw dierenarts voor controle. Voor vragen kunt u altijd bellen of binnen komen lopen.

Castratie van de reu wordt niet standaard aanbevolen, maar kan in een aantal gevallen wel verstandig zijn. Een belangrijke indicatie is het optreden van ongewenst gedrag, zoals weglopen, rij-gedrag en dominantie problemen. Het is belangrijk te beseffen dat ongewenst gedrag op meerdere fronten moet worden aangepakt. Op onze kliniek hebben wij een assistente die gespecialiseerd is in gedrag die u hierbij kan helpen.

Daarnaast zijn er medische redenen om te castreren. Voorhuidontsteking wordt nogal eens gezien bij niet-gecastreerde reuen. Dit kan ook behandeld worden met speciale cleaner, maar vaak komt het probleem dan weer terug. Na castratie daalt de testosteron spiegel in het bloed en is het probleem meestal verholpen.

Bij oudere reuen kan de prostaat een probleem vormen. De hond verliest druppeltjes bloed en heeft soms aandrang. De prostaatvergroting wordt meestal veroorzaakt door een goedaardige weefseltoename. Dit alles gebeurt onder invloed van hormonen. Door te castreren verdwijnt de invloed van testosteron en zal de prostaat weer kleiner worden, dit kan een chirurgische of een chemische castratie zijn.

Bij niet-gecastreerde reuen zonder een van bovengenoemde problemen is er geen indicatie voor castratie.

De operatie

Het liefst castreren we wanneer de hond is uitgegroeid. Afhankelijk van het ras is dat tussen de 9 en 14 maanden. De hond wordt onder totale narcose gebracht en zal in rugligging worden geopereerd. De testikels worden via een sneetje in de huid verwijderd. De bloedvaten worden afgebonden en de huid wordt weer dicht gehecht, als het lukt gebeurt dit onderhuids. Afhankelijk van het karakter van de hond, krijgt hij een kraag om of kunnen we de hond een beschermend rompertje aanpassen.

Na de operatie blijft uw hond onder ons toezicht tot hij voldoende wakker is en naar huis kan. De eerste week zal de hond rustig aan moeten doen en na 10 dagen kunnen eventuele hechtingen worden verwijderd.

Chemische castratie

In sommige gevallen kan een chemische castratie gewenst zijn. Bijvoorbeeld als een reu op latere leeftijd nog als dek-reu moet worden ingezet, of om te beoordelen of gedragsproblemen verbeteren met een castratie.

Er zijn 2 verschillende opties om chemisch te castreren. Met een injectie kan een kortdurend effect worden bereikt, maar deze werkt niet voor alle reuen even effectief. Voor een lange termijn oplossing is er een implantaat dat 6 tot 12 maanden werkt, hier zien we eigenlijk altijd goede resultaten van. Een nadeel is dat het libido de eerste weken toe kan nemen en dat het tot 6 weken duurt eer de reu onvruchtbaar is.

Cryptorch

Wanneer één of beide testikels niet zijn ingedaald noemen we een hond cryptorch. Dit is geen medische noodzaak om de hond te castreren. Wel is het verstandig om niet met deze honden te fokken.

De testikels in de buik hebben, door de hogere temperatuur in de buik, een verhoogde kans op het ontstaan van tumoren. Op het moment dat er een afwijking in de testikels geconstateerd worden, is die goed operatief te verhelpen.

Mocht het toch nodig zijn om een cryptorche hond te castreren dan is de castratie wat uitgebreider dan normaal. De niet ingedaalde testikels zitten meestal in de buik en via een  snede in de huid en buikwand kunnen deze worden gelokaliseerd en verwijderd. Mocht de hond ook nog een ingedaalde testikel hebben dan wordt deze via de normale manier verwijderd.

In chocolade zit de stof theobromine die giftig is voor honden (en katten). Over het algemeen geld dat hoe donkerder de chocolade is, hoe hoger de concentratie theobromide en des te gevaarlijker het is voor een hond. Naast het type chocolade is ook het gewicht van de hond van groot belang om in te schatten of de ingenomen chocolade voor problemen .

Verschijnselen van een chocolade vergiftiging gaan van milde klachten zoals braken en diarree tot heftige symptomen zoals aanvallen en overlijden.

Als een hond chocolade heeft gegeten is het belangrijk om snel te handelen. Eerst moet gekeken worden of er sprake is van een gevaarlijke dosis. Is dat het geval dan is het belangrijk om de hond zo snel mogelijk te laten braken om verdere opname van de chocolade te voorkomen. Eventueel kan achteraf nog actieve kool worden gegeven. Of in ernstigere gevallen kan de hond aan het infuus moeten.

Klik hier om advies te krijgen of het verstandig is om naar de dierenarts te gaan als uw huisdier chocolade op heeft. Hiervoor is het belangrijk dat u een idee heeft van het gewicht van uw hond, het type chocolade en de hoeveelheid die de hond heeft gegeten. 

Let wel op om kg en grammen te gebruiken!

Bij twijfel kunt u natuurlijk altijd even overleggen met onze praktijk, wij zijn altijd telefonisch te bereiken. 

Giardia is een infectie die voor veel van de diarree gevallen bij honden verantwoordelijk is. Giardia is een darmparasiet (een flagellaat). Niet alle honden worden ziek van de infectie er zijn ook symptoomloze dragers. 10-20% van de honden kan besmet zijn met Giardia.

Infectieroute en symptomen

Giardia produceert cystes, deze cystes worden uitgescheiden met de ontlasting van uw hond en komen zo in de omgeving en in de vacht terecht. Door het wassen van de vacht door uw hond vindt er voortdurend herinfectie plaats van uw huisdier. Daarnaast kunnen andere dieren de cystes uit de omgeving opnemen.

Niet iedere hond wordt ziek van een besmetting het zijn met name de dieren met een lagere weerstand die klinische symptomen gaan ontwikkelen. Daarom zijn het vaak jonge dieren die deze infectie doormaken, pups hebben van nature een mindere weerstand. daarnaast veroorzaakt de verhuizing van de fokker naar de nieuwe eigenaar stress, waardoor ook de weerstand lager wordt. Ook oude dieren hebben een lagere weerstand en zijn gevoeliger. Bij een hoge infectiedruk kunnen alle honden geïnfecteerd raken.

Giardia veroorzaakt een chronische diarree bij honden. Er kan bij pups een groeiachterstand optreden. Vaak is de ontlasting, in eerste instantie, wat wisselend van consistentie. Meestal is uw hond er niet echt ziek van, maar zeker bij een zware infectie kunnen er wel degelijk ernstiger vormen van diarree voorkomen. Ook zal de algemene conditie achteruit gaan, minder goed in de vacht zitten en wat gaan vermageren.

Diagnose

Bij aanhoudende diarreeproblemen en met name bij jonge dieren zal onze dierenarts al snel aan een Giardia infectie denken. Door wat ontlasting af te nemen en een sneltest test te doen kunnen we snel en met zekerheid een infectie vast stellen. Daarnaast is er microscopisch onderzoek van de ontlasting mogelijk (dan is het wenselijk om 3 dagen ontlasting te verzamelen).

Therapie

De therapie bestaat uit behandeling met panacur of metronidazol, het is niet altijd te voorspellen op welk middel de parasiet het beste reageert. Om herbesmetting te voorkomen is het belangrijk  om uw hond ook te wassen. Bij voorkeur bij aanvang van de behandeling en dagelijks het achterwerk van uw hond.

Omdat giardia erg bemettelijk is moeten alle honden en katten in het huishouden gelijktijdig te behandelen. De parasiet kan een dusdanige schade aanrichten aan de darm dat de diarree soms onvoldoende onder controle is als de parasiet al dood is. Daardoor passen we soms ook nog andere middelen en dieetmaatregelen toe.

Naast behandeling van uw huisdieren is hygiëne erg belangrijk, ruimtes moeten grondig gereinigd worden en daarna goed drogen. Kleedjes en dergelijke op 60 graden wassen, daarna kunnen ze het beste in de droger of in de felle zon gedroogd worden.

Besmettelijk voor de mens

Het is erg belangrijk om op de hygiëne te letten als uw hond geïnfecteerd is met giardia, Giardia is namelijk ook besmettelijk voor mensen. Daarom steeds handen wassen, contact met de ontlasting proberen te vermijden. Ontlasting in tuin en op veldjes waar kinderen spelen goed opruimen.

Loopsheid bij de hond

Gemiddeld wordt een hond een keer in de 6 maanden loops, bij sommige honden kan er tussen twee loopsheden langer zitten (soms wel tot een jaar). Tijdens de loopsheid is de teef maar een aantal dagen goed vruchtbaar.

Het optimale dektijdstip ligt meestal rond de 13 dagen na het begin van de loopsheid. Echter er is sprake van veel variatie. Sommige teven zijn al na 8-9 dagen goed vruchtbaar, andere teven pas na 18 dagen. Als er geen reu voorhanden is is het dektijdstip vaak moeilijk te bepalen. Daarnaast is het niet bij alle teven gemakkelijk vast te stellen wanneer ze begonnen zijn met de loopsheid.

Progesteronbepaling

In het bloed kunnen wij het progesterongehalte meten. Als er een eisprong plaats heeft gevonden zal het progesterongehalte in het bloed snel gaan stijgen. Aan de hand van de gevonden waarde geven wij u advies wanneer uw hond hertest moet worden of naar de reu kan.

De progesteronbepaling is met name nuttig bij honden die slecht laten zien wanneer ze loops zijn of al eerder gedekt zijn zonder drachtig te worden. Ook is het zinvol als de reu ver weg woont en de eigenaar van de reu niet wil dat de teef een aantal dagen bij de reu verblijft.

Praktische uitvoering

U maakt vanaf de 7de of 8ste dag van de loopsheid een afspraak om bloed te prikken. Wij bepalen de waarde in het bloed en binnen enkele uren geven wij u de uitslag door. Afhankelijk van de gevonden waarde kunnen er verschillende adviezen gegeven worden.

Progesteronwaarde lager dan 2 ng/ml :  na 2 dagen hertesten (soms zelfs na 3 dgn)

Progesteronwaarde van 3-7 ng/ml :  na 1 dag hertesten

Progesteronwaarde 8-9 ng/ml:  de volgende dag dekken

Progesteronwaarde > 10 ng/ml:   dezelfde dag dekken

Vaak zijn er meerdere bepalingen nodig, de kosten worden per keer in rekening gebracht. Voor het bepalen van het progesteron kunt u telefonisch een afspraak met ons maken.

Met een vaccinatie wordt een dier gestimuleerd om antistoffen te maken, die beschermen tegen een bepaalde ziekte. Vaccineren is voor alle honden zinvol, ook als u hond geen direct contact heeft met andere honden. Ziektekiemen kunnen ook worden doorgegeven via mensen, de omgeving en via de lucht. Het entschema wordt bepaald door de leeftijd en leefgewoontes van het dier. Wij vaccineren volgens een modern entschema, aangepast aan de individuele eisen van uw hond. De schema’s die we hanteren zijn al jarenlang beproefd. Daarnaast bieden we de mogelijkheid om te titeren.

Parvovirus, Besmettelijke leverziekte en Hondenziekte

Parvovirus (CPV), besmettelijke leverziekte (CAV) en hondenziekte (CDV)  worden alle drie veroorzaakt door virussen en geven heftige symptomen. Ze kunnen tot de dood leiden. Sinds er voor deze ziektes gevaccineerd wordt, komen ze gelukkig veel minder voor in de hondenpopulatie in Nederland. Na een goede basisvaccinatie als pup, met een herhaling op 1 jaar leeftijd, is uw hond 3 jaar beschermd. Bij het volgen van het standaardschema is de garantie op voldoende bescherming het hoogste, alhoewel er nooit sprake kan zijn van 100% bescherming.

Titeren

Naast het 3-jaarlijks vaccineren tegen bovenstaande ziektes, kunt ervoor kiezen om te titeren. Door middel van de RapidSTATUS™ TiterTest™ Canine kunnen we meten of er bij uw hond nog voldoende afweer is tegen deze ziektes. Bij voldoende afweer zal besproken worden wanneer het verstandig is om de test te herhalen, dit zal 1 of 3 jaar zijn afhankelijk van de leeftijd van de hond. Bij onvoldoende afweer moet de hond worden gevaccineerd.

Tijdens het consult kijken we de hond eerst uitgebreid na. Er wordt bloed afgenomen voor de test en na ongeveer 15 minuten hebben we een uitslag. Dan kunnen we uw hond vaccineren, afhankelijk van de uitslag enkel tegen Leptospirose, of in combinatie met Parvo of de cocktail Parvo, Hondenziekte en besmettelijke leverziekte. En zetten we de uitslag van de test en de vaccinaties in het paspoort. Gaat uw hond naar het pension, informeer dan wel of het pension een titerbepaling accepteert in plaats van de vaccinatie tegen parvo, hondenziekte en besmettelijke leverziekte.

Voor de ziekte van Weil (leptospirose), de besmettelijke hondenhoest (Bordetella bronchiseptica) en Rabiës is titeren niet mogelijk.

Leptospirose

Ziekte van Weil, oftewel leptospirose, geeft verschillende symptomen zoals koorts, gewrichtspijn en moeilijk lopen, sloomheid, misselijkheid, veel drinken en plassen en bloedingen. Leptospirose kan dodelijk zijn. Honden kunnen besmet raken door direct contact of geïnfecteerde urine. De ziekte is overdraagbaar tussen diersoorten en ook naar mensen.

Kleine knaagdieren zoals ratten en muizen spelen een rol in de overbrenging. Uitlaatplaatsen, zwemwater en stilstaand water vormen een risico voor infectie, niet alleen door het drinken van water maar ook door het eten van gras. Wij vaccineren met de nieuwste  entstof, die afweer geeft tegen meerdere varianten van de bacterie (die in Nederland voorkomen). Na een basisvaccinatie (2 vaccinaties met 3-4 weken ertussen) geeft een enting 1 jaar bescherming.

Kennelhoest

Kennelhoest is een zeer besmettelijke infectie aan de voorste luchtwegen van de hond. Hoewel de naam dat wel doet vermoeden, wordt kennelhoest niet alleen in kennels opgelopen. De besmetting kan overal plaatsvinden waar honden direct contact hebben. Kennelhoest wordt veroorzaakt door een combinatie van factoren. Naast virussen en bacteriën spelen ook stress, hygiëne en huisvesting een rol. De belangrijkste verwekkers zijn de bacterie Bordetella bronchiseptica en het paraïnfluenza virus. Kennelhoest wordt overgedragen door rechtstreeks contact (snuffelen aan elkaar) of via de lucht.

De vaccinatie gebeurd door middel van een neusdruppel. Hoewel vaccinatie tegen kennelhoest geen 100% bescherming geeft, zal de infectie bij gevaccineerde dieren minder heftig verlopen. Daarnaast zal in de meeste gevallen de infectie voorkomen worden. De kennelhoest vaccinatie wordt aanbevolen voor honden die veel in contact komen met andere dieren. Bijvoorbeeld in pension, training, uitlaatvelden etc. Bovendien eisen de meeste  pensions  een bewijs van vaccinatie tegen kennelhoest voordat de hond wordt toegelaten in het pension.

Rabiës

Wilt u uw huisdier meenemen naar het buitenland, dan is een Europees Paspoort, chippen en de vaccinatie tegen rabiës verplicht. De vaccinatie moet minimaal 21 dagen voor vertrek gegeven worden. Sommige landen stellen nog extra eisen, zorg dat u hiervan op tijd op de hoogte bent. De website van het LICG bevat veel informatie over het reizen met uw huisdier.

U kunt u hond tegen meerdere ziektes beschermen door te vaccineren. Het entschema wordt afgestemd op de leeftijd en leefgewoontes van het dier. Wilt u uw huisdier laten vaccineren, of heeft u nog vragen over het vaccineren, neemt u dan contact op.

Tijdens de vakantie moet er ook wat geregeld worden voor de hond. Gaat de hond naar een oppasadres of naar pension? Of mee op vakantie? Afhankelijk van waar u voor kiest zijn er een aantal zaken waar u rekening mee moet houden. Zorg dat u goed bent voorbereid en voorkom onnodige stress vlak voor of tijdens de vakantie.  

Oppas 

Heeft u een oppas voor de hond, of iemand die de hond in zijn vaste omgeving komt verzorgen, plan dan voor de vakantie vast een oefendagje in. Blijkt dan dat het niet goed gaat binnen het opvangadres, bijvoorbeeld met de andere dieren in huis, heeft u nog tijd om op zoek te gaan naar een andere oplossing.  

Pension  

Zorg dat u bij een pension op tijd reserveert. In de drukke vakantieperiode zijn veel pensions volledig bezet en is het niet mogelijk om op het laatste moment een plekje te krijgen. Informeer ook tijdig naar welke vaccinatieverplichtingen het pension stelt. Zijn er specifieke gezondheids- of gedragsproblemen, overleg dit van te voren zodat de verzorgers hiervan op de hoogte zijn. Geef het ook duidelijk aan als u een teefje heeft die loops is, dit net is geweest of kan worden.  

Mee op vakantie 

De reis  

Gaat u een lange reis maken? Zorg er voor dat uw voldoende ruimte reserveert in de auto op een veilige plaats. Laat de temperatuur niet te hoog oplopen en ventileer goed zodat uw hond ook zijn warmte kwijt kan. Laat de hond tijdens de plaspauzes lekker bewegen en zorg dat u water en voer bij de hand heeft. Laat hem nooit in de auto achter, dit kan levensgevaarlijk zijn. Voor dieren die last hebben van reisziekte zijn medicijnen beschikbaar. Honden met reisziekte hebben vaak last van kwijlen, soms braken en zijn vaak angstig en onrustig tijdens de autorit. 

Naar het buitenland  

Als u naar het buitenland reist zijn er aanvullende maatregelen nodig om uw huisdier goed te beschermen tegen parasieten. En zijn er verplichtingen met betrekking tot het paspoort en vaccinaties. In warme gebieden moet u ook goed uitkijken dat uw hond niet oververhit raakt. En zorg dat de reis en het verblijf zo aangenaam mogelijk zijn. 

Alle dieren die buiten Nederland komen, moeten in het bezit zijn van een Europees paspoort. Daarnaast moeten ze zijn gechipt en gevaccineerd voor hondsdolheid (rabiës), minimaal 21 dagen voor vertrek. Gaat u naar Engeland of Noorwegen? Dan moet uw hond voor vertrek ontwormd worden bij de dierenarts en dit in het paspoort vermeld worden. Voor verdere reizen, of als u met het vliegtuig gaat, kunnen aanvullende eisen per land verschillen. Dit kunt u opzoeken op de website van het LICG. Vraag ook bij uw vakantieadres na welke eisen zij stellen, soms zijn aanvullende vaccinaties vereist.  

Bescherming tegen parasieten 

Welke keuze u ook maakt, het is sowieso verstandig om te behandelen tegen vlooien en teken voor de vakantieperiode. Op vakantie in binnen- en buitenland zijn soms andere parasieten actief, die ziektes kunnen overbrengen. Afhankelijk van waar u naar toe gaat kunnen andere middelen nodig zijn dan wat u standaard gebruikt. En soms is het ook nodig om bij thuiskomst nog te behandelen.  

Vossenlintworm 

Ook in Nederland, met name het oosten van het land, is het risico op besmetting met de vossenlintworm groot. Hoewel de hond van deze parasiet weinig hinder ondervindt, kan hij wel eieren uitscheiden die gevaarlijk zijn voor mensen. Ontwormen van de hond vermindert de uitscheiding. Daarnaast kunt u zelf maatregelen treffen door onder andere goed de handen te wassen en geen wilde vruchten ongewassen te eten. 

Hartworm 

Hartworm is een parasiet die vooral in de warmere gebieden voorkomt, zoals Spanje, Zuid-Frankrijk en Griekenland. Het wordt overgebracht door een mug die we in Nederland gelukkig nog niet zien. De volwassen wormen beschadigen het hart en de grote vaten van de longen. Het behandelen van de worm is niet zonder risico en na de behandeling blijft de hond soms last houden door de aangerichte schade. Daarom is het verstandig om honden na bezoek van een risicogebied preventief te ontwormen en dit na 4 weken nogmaals te herhalen. Niet alle middelen beschermen tegen de hartworm, kom hiervoor even langs bij de kliniek. 

Teken 

In Zuid-Europa komen 2 ziektes voor die worden overgebracht door teken, namelijk Babesia en Ehrlichia. Tot nu toe hebben deze ziektes niet kunnen overleven in de Nederlandse tekenpopulatie maar ze worden wel gezien bij honden die in het buitenland zijn geweest. Babesiose is een ziekte van de rode bloedcellen. Het geeft in eerste instantie vage symptomen zoals koorts en sloomheid en uiteindelijk krijgt de hond bloedarmoede. Ehrlichia zit in een witte bloedcel en geeft in eerste instantie vaak weinig symptomen, pas maanden later ontstaan problemen zoals vermageren en bloedarmoede. 

Niet alle tekenmiddelen op de markt zijn even effectief. Wij adviseren voor de Zuidelijke landen een tekenmiddel dat tevens beschermt tegen de zandvliegen.  

Zandvliegen  

Zandvliegen zijn kleine mugjes, die voorkomen rond de Middellandse zee. Ze kunnen Leishmania overbrengen. Deze parasiet gaat door het hele lichaam en het duurt vaak lang voordat de ziekte zich openbaart. De eerste symptomen zijn vaak problemen met de huid, schilfers en korstjes op met name de oorranden, rond de ogen en de neusspiegel. Daarnaast worden honden slomer, mager en gaan ze stijver lopen.